Ժամանակը որպես կերպար Հարություն Խաչատրյանի ֆիլմերում
Երևանի Կինոյի տանը կայացավ Հարություն Խաչատրյանի «Նկարչի երեք գերեզմանները» ֆիլմի ցուցադրությունը: Այն պատմում է տաղանդավոր նկարիչ Վահան Անանյանի դրամատիկ կյանքի և ստեղծագործական ժառանգության մասին:
Վահանը հիասթափվելով հայկական իրականությունից (երկրաշարժ, պատերազմ, ԽՍՀՄ փլուզում), լքում է Հայաստանը, ապա սկսում է ստեղծագործել Տալինում, Կիևում և Օդեսայում: Հիվանդությունից և անժամանակ մահից հետո նկարչի աճյունը բաժանվում է երեք մասի և ամփոփվում Տալինում, Օդեսայում, Երևանում, իսկ ստեղծագործական ժառանգությունը մնում է հեռուներում:
Հարություն Խաչատրյանը ֆիլմի վրա աշխատել է շուրջ երեսուն տարի, ինչպես ինքն է ասում, ֆիլմի մի մասը նկարվել է ոչ պրոֆեսիոնալ տեսախցիկով, համարյա ձրի, ընտանիքի և ընկերների ուժերով: Հարություն Խաչատրյանի բոլոր ֆիլմերում ժամանակը ինքնին ստանում է միս ու արյուն՝ դառնում լիարժեք գործող անձ։ Այդ ժամանակի մեջ է խտացած ռեժիսորի ասելիքի խորությունն ու ժամանակի ամբողջական պատկերը։